Ondertussen in Kosmadei

De zon schijnt heerlijk. We lopen door een straatje in het bergdorpje Kosmadei terug naar de auto. Op het trapje van een van de huisjes, in de schaduw, zit een kleine, fragiele γιαγιά, omaatje.

Ze lijkt wel de enige dorpsbewoner, zo stil is het. In haar handen heeft ze een trosje druiven. In het voorbijgaan begroeten we haar met ‘Yássas’.

Riedel Grieks

Als we haar voorbijgelopen zijn horen we een hele riedel Grieks achter ons. We draaien ons om. Het omaatje maakt een gebaar alsof ze ons het trosje druiven wil geven. We lopen terug.

Uit de geopende voordeur horen we ook gepraat. Een andere vrouw komt erbij. Ook zij begint in het Grieks te praten tegen ons en tegen γιαγιά. Ze loopt weer naar binnen.

Koelkast

Ze opent de deur van de koelkast. Ze pakt een grote tros druiven uit de koelkast. Ze spoelt de tros af, loopt naar buiten en geeft die ons. Volgens ons protesteerde γιαγιά nog even omdat ze vond dat we ook haar trosje mee moesten nemen.

Afscheid

We zeggen ‘Efcharistó polí’. We proeven een paar druiven en zeggen 'nóstimo' (heerlijk) . De vrouwen lachen. We nemen afscheid en met onze handen vol druiven lopen we verder.

Extra glans

Een paar woordjes Grieks is genoeg voor dat extra beetje glans aan je vakantie. Dit zijn van die kleine gebaren die ervoor zorgen dat wij zoveel houden van Griekenland in het algemeen en Samos in het bijzonder.